Βιβλίο Μαθητή
"Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα"
|
Κατάπιε όλα τα κύματα, όλες τις σταγόνες, όλους τους ναύτες, όλες τις γοργόνες, όλους τους φάρους, όλους τους ξιφίες, τους σπάρους, τα χταπόδια και τους αστερίες! Και, πράγμα που δεν πρέπει, δεν άφησε ούτε φύκι, δεν άφησε ούτε λέπι! «Τα ’χαψα όλα – είπε – μία κι έξω, ώρα τώρα να χωνέψω τα καβουράκια και τις μέδουσες τις κακομοίρες». Έπειτα οι μέρες περνούσαν μία μία Κι η λαίμαργή μας φάλαινα άρχισε τότε να πεινά και σκέφτηκε: «Μα τι βλακεία, έπρεπε να φάω τη θάλασσα με τη μία; Αχ αυτή η λαιμαργία!» Τριγυρνούσε από δω κι από κει ψάχνοντας κάτι να καταπιεί. «Αχ! – αναφώνησε – τι συμφορά! Δεν έμεινε τίποτα τώρα πια! Αχ μανούλα μου, μανούλα μου γλυκιά! Άλλη φορά θα τρώω λογικά!» Τα κλάματά της πλημμύρισαν τη θάλασσα και, ξάφνου, μικρά ψαράκια, σπάροι, χταπόδια,
|
ξιφίες, καβουράκια άρχισαν να πλατσουρίζουν πέρα-δώθε. Σαστισμένη η φάλαινά μας από τη χαρά, φώναξε: «Αχ τι χαρά! Αχ τι καλό! Γέμισε πάλι φαγητό! Μα τώρα το χρειάζομαι πραγματικά κι έτσι θα φάω εκλεκτικά για να έχουν να φάνε κι αυτά, τα καβουράκια και της θάλασσας τ’ αλογατάκια.» Έφαγε λοιπόν και χόρτασε η φάλαινά μας. Ευχαρίστησε τη θάλασσα για την τροφή και ορκίστηκε: «Κι εγώ από δω και εμπρός Θα κόψω το περιττό το φαγητό! Κι όσους χειμώνες, ξηρασίες μα κι όλες τις εποχές θα είμαι υπεύθυνη για όλων τις επιλογές! Για να έχουμε όλοι φαγητό κάθε ώρα και λεπτό και να ‘ναι για όλους αρκετό!» Και από τότε της κόπηκε η λαιμαργία και τρώει τις μαρίδες μία μία!
|
Με τι θα ασχοληθούμε:
- Το δικαίωμα στην τροφή και πώς αυτό επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή;
- Πώς χρησιμοποιούμε τις αποτελεσματικές προτάσεις;
- Πώς δημιουργούμε μια διαφήμιση;